Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/260 Esas 2018/481 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Sanık hakkında suç tarihinde tedavi ve denetim dosyası bulunup bulunmadığının Cumhuriyet Başsavcılığından sorularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği halde bu konuda araştırma yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Dosya arasında bulunan Osmaniye 5. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından gönderilen evrakların incelenmesinde sanık hakkında suç tarihi 29.09.2009 olup Osmaniye Cumhuriyet Başsavcılığının 29.06.2010 tarihli iddianamesiyle sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı bu davanın Osmaniye 5. Asliye Ceza Mahkemeinin 2016/99 esas sayılı dosyası üzerinden devam ettiği anlaşılmakla, suç ve iddianame tarihleri gözönüne alınarak hukuki kesinti oluşup oluşmadığı değerlendirildikten sonra, hukuki kesinti oluşmadığı anlaşılan dava veya davalar derdest ise aralarındaki bağlantı nedeniyle dava dosyalarının birleştirilmesi, hüküm verilmiş ve kesinleşmiş ise dosyaların aslı yada onaylı fotokopileri temyiz denetimine olanak verecek şekilde getirtilerek bu dosya içine konması; tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerinin tek suç veya iki ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışıldıktan sonra sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3- 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır " hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; sanığa Osmaniye Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nün 04/01/2013 tarihli çağrı davetnamesi ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda çağrıda bulunulduğu; sanığın çağrıya uyup gitmemesi üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk çağrıya uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.