MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; davalıların davacının işvereni olduğu, dolayısıyla davalıların hüküm altına alınan işçilik alacaklarından müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları anlaşılmakla, hüküm altına alınan hak ve alacakların davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline hükmedilmesi gerekirken, hükmün harç, yargılama gideri ve vekalet ücretine ilişkin paragraflarında, infazda tereddüte yol açacak şekilde hangi davalı olduğu açıklanmadan sadece “davalıdan” denilerek hüküm kurulması HMK.nın 297/2. maddesine aykırı olup bozma sebebi ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının harç, yargılama gideri ve vekalet ücretine ilişkin 4, 5 ve 6. paragraflarında yer alan, “...davalıdan..” sözcüklerinin çıkarılarak yerlerine ayrı ayrı “...davalılardan müştereken ve müteselsilen..” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. - 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.