Mahkemesi : Konya 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 18/04/2014
Numarası : 2013/122-2014/171

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalı şirket bünyesinde 15.05.2010 ile 30.04.2012 tarihleri arasında silahsız güvenlik görevlisi olarak yapı merkezi hızlı tren şantiyesinde asgari ücretli çalıştığını, prim ödeme gün sayısının ve sigortalılık süresinin doldurulması nedeniyle iş akdinin davacı tarafça feshedildiğini, fazla mesai ücretlerinin eksik ödendiğini belirterek kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının başka bir işe girerek hakkını kötüye kullanarak iş akdini feshettiğini, davacının bordroları imzalayıp ücretini de bankadan aldığını, bordrolara herhangi bir ihtirazı kayıt koymadan imzaladığını, fazla mesai talebinin redde mahkum olduğunu, emsal mahkemelerdeki davalarda da fazla mesai ücreti taleplerinin hepsinin reddedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; davacının haftada 5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek karar verilmiştir. Dosyaya davalı tarafça davacının imza itirazına uğramayan ücret hesap pusulaları sunulmuştur. Bu pusulalar incelendiğinde 2011 yılı Haziran ayı ve 2012 yılı Şubat, Mart, Nisan ve Mayıs ayları pusulalarının imzasız olduğu, 2010 yılı Mayıs, Haziran, Ekim ayları pusulalarının ise fazla mesai tahakkuku içermediği görülmüştür. Belirtilen aylar dışındaki diğer aylarda ise 2 ila 15 saat arasında değişen fazla mesai tahakkukları yapılmıştır. Davacı aynı değerde delillerle daha fazla çalışma yaptığını ispat edememiştir. Davacı taraf ücret hesap pusulalarındaki imzalara karşı itiraz ileri sürmemiş olmakla fazla çalışma ücreti ödemesi bulunan aylar bakımından gerekli ödemelerin yapıldığı kabul edilerek hesaplamada bu ayların dışlanması suretiyle alacak miktarının belirlenmesi gerekirken mahkemece bordro kayıtlarının dikkate alınmaması hatalı olmuştur.
Ayrıca dosyada, imzasız aylık puantaj kayıtları da mevcuttur. Davacı tanığı Ercan duruşma sırasında kendisine gösterilen puantaj kayıtlarını kendisinin düzenlediğini, bu kayıtlarda daire içine alınarak işaretlenen günlerin personelin fazla mesai yaptığı günleri gösterdiğini beyan etmiştir. Davacı tanığı Ahmet de duruşmada kendisine gösterilen puantaj kayıtlarındaki daire içine alınan kayıtların fazla çalışmayı gösterdiğini ifade etmiştir. Söz konusu kayıtlarda daire içine alınan sürelerin fazla çalışmayı gösterdiği dikkate alınarak ücret hesap pusulalarında fazla çalışma tahakkuku bulunmayan aylar ile ücret hesap pusulalarının imzasız olduğu aylar için bu kayıtlara göre hüküm kurulması gerekirken bu kayıtlar değerlendirilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.