Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet (CMK"nın 231/5 ve devamı fıkraları uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle açıklanması suretiyle )

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- 01.10.2010 tarihli ev arama tutanağında belirtilen Malatya Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen arama kararının hukuki denetime olanak verecek şekilde dosya arasına konulmadan hüküm kurulması,
2- Olay tutanağının içeriği ve sanığın aşamalardaki savunmalarına göre sanığın evinde ele geçirilen 5 adet dikili vaziyetteki kenevir olduğu iddia edilen maddeye" ilişkin bu bitkilerin kenevir olup olmadığına dair uzmanlık raporunun bulunmadığı anlaşılmakla;
Sanıktan ele geçen bitkilere ilişkin alınmış uzmanlık raporu bulunup bulunmadığının tespiti, bulunduğu takdirde aslı ya da onaylı suretinin dosya içine alınması; bulunmaması halinde ele geçen bitkiler hakkında "dişi kenevir bitkisi olup olmadığına" ilişkin uzmanlık raporu aldırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması;
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.11.2014 tarih, 2013/830 esas ve 2014/502 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; Anayasamızın 141 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 34, 230 ve 232. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının karşıoy da dahil olmak üzere gerekçeli olarak yazılması zorunlu olup, hüküm; başlık, sorun, gerekçe ve sonuç (hüküm) bölümlerinden oluşmalıdır. "gerekçe" kısmında mevcut deliller tartışılıp değerlendirildikten sonra, hükme esas alınan ve reddedilen deliller belirlenmeli, delillerle sonuç arasındaki bağ üzerinde durularak, niçin bu sonuca ulaşıldığı anlatılmak suretiyle hukuki nitelendirmeye yer verilmeli ve sonuç bölümünde açıklanan uygulamaların dayanaklarına değinilmeli, "sonuç (hüküm)" kısmında ise CMK’nun 230 ve 232. maddeleri uyarınca aynı kanunun 223. maddesine göre verilen kararın ne olduğu, TCK’nın 61. ve 62. maddelerinde belirlenen sıra ve esaslara göre uygulanan kanun maddeleri ve hükmolunan ceza miktarı tereddüte yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmelidir.
Kenevir ekme suçundan sanık hakkında Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.05.2011 tarih, 2011/112 esas ve 2011/302 karar sayılı ilamı ile 2313 sayılı Kanun"un 23/son ve TCK"nın 62. maddeleri uyarınca mahkumiyetine ve 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, deneme süresi içerisinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle dosyayı ele alarak yeniden esasa kaydeden yerel mahkemece;
"Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması sonucunda CMK’nın 231/8 maddesi gereğince verilen denetim süresi içerisinde sanığın kasıtlı suç işlemesi sebebiyle CMK’nın 231/11 maddesi gereğince HÜKMÜN AÇIKLANMASINA," şeklinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen hükme atıf yapılmak suretiyle, yeniden usulüne uygun hüküm kurulmadan karar verildiği anlaşılmakla,
CMK"nun 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına yönelik kararda; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nun 34 ve 230. maddeleri uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak ve hükmün açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
4-Dikili halde bulunan kenevir miktarı nazara alındığında eylemin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanun"un 23/5. fıkrasında yapılan değişiklik ile “münhasıran kendi kullanımı için ihtiyaç duyduğu esrarı elde etmek amacıyla kenevir ekimi yapan kişi bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.” şeklinde düzenleme yapıldığı da gözetilerek bu husus tartışılmadan hüküm kurulması,
5-Sanık hakkında kasten işlenen suçtan dolayı mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına ilişkin bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.