Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15251 Esas 2019/1268 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15251
Karar No: 2019/1268
Karar Tarihi: 29.01.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15251 Esas 2019/1268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçu işleyen sanıkların mahkumiyetine ilişkindir. Sanık ...'ın hırsızlık suçunu asli fail olarak işlediği ve diğer sanıklar ile birlikte hareket ettiği tespit edilmiştir. Ancak, bu durumda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37. maddesi gereği cezalandırılması gerekirken, sanığın cezasının 39. madde uyarınca indirim yapılarak eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu karar temyiz edilmemiştir.
Ayrıca, kararda TCK'nın 53. maddesi hakkındaki Anayasa Mahkemesi kararı da belirtilmiştir. Bu karara göre, madde gereği uygulanması öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kararda, sanıklardan tahsil edilen yargılama giderlerinin hükmün kesinleştiği tarihte terkin edilmesi gereken miktarın altında kalması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması konusu da yer almıştır.
Kanun maddeleri:
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37. ve 39. maddeleri
-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi
-6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/15251 E. , 2019/1268 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların atılı suçun işlenmesine, birlikte hareket etmek suretiyle iştirak ettiklerinin anlaşılması karşısında, sanık ...’ın fikir ve eylem birliği içinde, asli fail olarak hırsızlık suçunu işlediği anlaşıldığından, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 37. maddesi kapsamında cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde aynı Kanun"un 39. maddesi uyarınca indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 29/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.