Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/2026 Esas 2014/3650 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/10/2013
NUMARASI : 2013/46-2013/492

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 01.03.2002-30.04.2011 tarihleri arasında en son kasiyer olarak aylık brüt 1.329,00 TL ücret ile fasılasız ve nizasız çalıştığını, ayrıca işveren tarafından işyerinde yemek verildiğini, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafça hiçbir haklı sebep gösterilmeden 02.05.2011 tarihinde sona erdirildiğini, kanuni çıkış tarihi olarak 30.04.2011 tarihinin bildirildiğini beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı üniversite vekili davacının yüklenici şirketler işçisi olduğunu, davalı üniversitenin ihale makamı olduğunu, davacı işçi ile iş ilişkisi olmadığını, dava konusu isteklerin zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davalı üniversitenin asıl işveren olarak işçilik alacaklarından sorumlu olduğu gerekçesiyle alınan hesap bilirkişisi raporuna itibarla davanın kısmen kabulüne dair karar Dairemizin 20.11.2012 tarihli ve 2012/5034 esas, 2012/25898 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı üniversite vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece verilen karar temyiz incelemesi sonunda Dairemizin 20.11.2012 tarihli ve 2012/5034 esas, 2012/25898 karar sayılı ilamı ile davacının çalıştığı döneme ait işyeri kayıtlarının getirtilmesi ve temyiz dilekçesi ekinde sunulan kayıtların davacının iddia ettiği dava konusu işçilik alacaklarına hak kazanıp kazanmadığının belirlenmesi gereğine işaret edilerek bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde mütalaasına başvurulan bilirkişinin yaptığı değerlendirmelere göre bozma öncesi tutarlar hüküm altına alınmıştır. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde bozma ilamının gerekleri yerine getirilmemiştir. İşyeri kayıtları alt işveren şirketlerden istenmiş ancak karara esas alınan bilirkişi raporunda sadece bozma sonrası alt işveren tarafından gönderilen belgeler değerlendirilmiş, bozma öncesi dosyaya sunulan klasördeki işyeri kayıtları irdelenmemiştir.
Buna göre mahkemece yapılacak iş dosyaya ekli işyeri puantaj cetvellerine göre davacının dava konusu işçilik alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı dosyadaki diğer tüm delillerle birlikte yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak başka bir hesap bilirkişisinden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesinden ibarettir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 25.02.2014 birliğiyle karar verildi.