Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14979 Esas 2019/1249 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14979
Karar No: 2019/1249
Karar Tarihi: 29.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14979 Esas 2019/1249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, bir hırsızlık suçundan dolayı mahkumiyet hükmü içermektedir. Yargılama giderlerinin sanıklardan tahsil edilmesine karar verilmesine rağmen, yargılama giderlerinin toplamı sanık sayısına eşit bölündüğünde 20 TL'den az olduğu halde, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle, sanıklardan tahsil edilmesi gereken yargılama gideri, terkin edilmesi gereken miktarın altında ise Devlet Hazinesi'nde bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nun 324/4 maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

2. Ceza Dairesi 2016/14979 E. , 2019/1249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar, yargılama gideri sanık sayısına eşit bölündüğünde 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hâzinesi üzerinde bırakılmasının ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümün istem gibi ONANMASINA, 29/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.