5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5194 Esas 2021/13001 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5194
Karar No: 2021/13001
Karar Tarihi: 19.10.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5194 Esas 2021/13001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 7. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dava, suç tarihi olarak 31.08.2014'te gerçekleşen 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet suçuyla ilgilidir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, yerel mahkemenin hükmünde bazı hatalar tespit edilmiştir. İlk olarak, temel ceza belirlenmesinin ardından aynı Yasanın 3/10. maddesi gereği uygulama yapılması gerektiği konusunda bir gözetim olmamıştır. İkincisi, sanığın ayrı ayrı suç işlediği dönemlerde değişik hükümler uygulanması gerekirken eksik ceza tayini yapılmıştır. Üçüncüsü, sanık lehine olan bir düzenleme yapılmış olmasına rağmen yasal koşulların oluşup oluşmadığı incelenmemiştir. Dördüncüsü, hesap hatası nedeniyle sanığa yanlış bir ceza verilmiştir. Son olarak, müsadere işleminde yanlış bir kanun maddesi kullanılmıştır. Bu nedenlerle yerel mahkemenin hükmü bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/5. maddesi (temel ceza belirlenmesi) ve 3/10. maddesi (uygulama yapılması)
- TCK'nun 43. maddesi (eksik ceza tayini) ve 54. maddesi (müsadere işlemi)
- 7242 sayılı Yasa'nın

7. Ceza Dairesi 2019/5194 E. , 2021/13001 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Sanığın 31.08.2014 suç tarihli eyleminin iddianamesinin 08.09.2014 tarihinde düzenlenmesi ile 22.10.2014 suç tarihli eylemi arasında hukuki kesintinin olduğu gözetilerek, sanık hakkında ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken TCK"nun 43. maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
3-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
4-Sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi uyarınca 3 yıl 2 ay hapis ve 30 gün adli para cezası olarak belirlenen temel cezada TCK’nun 43/1. maddesi gereğince 1/4 oranında artırım yapılırken hesap hatası sonucu 3 yıl 11 ay 15 gün hapis yerine 3 yıl 11 ay hapis cezasına hükmedilmesi ,
5-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6- Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/10/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.