Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15507 Esas 2020/853 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1) Sanık hakkında 14.08.2014 tarihinde işlemiş olduğu kasten yaralama suçundan, Gürpınar Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2014 tarihli ve 2014/372 Soruşturma, 2014/242 Esas sayılı iddianamesi ile TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uyarınca açılan kamu davasına ilişkin yargılamada sanığın eylemi sonucu mağdurda kemik kırığı meydana gelmiş olduğunun anlaşılması karşısında sanığa TCK’nin 87/3. maddesinden ek savunma hakkı tanınarak yargılamaya devamla hüküm kurulması yerine, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer verilen “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmüne aykırı olarak sanığın eyleminin TCK’nin 87/3. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağından bahisle suç duyurusunda bulunulmasına karar verilmesi ile suç duyurusu üzerine açılan davada tensiben birleştirme kararı verilip sanığın bu hususa ilişkin savunması alınmadan TCK’nin 87/3. maddesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanığın aşamalarda işi için ihtiyaç duyduğu kepeği almak için suça konu un değirmenine gittiğini, değirmen sahibi o an için iş yerinde bulunmasa da sürekli alışveriş yaptığı kendisini tanıdığından durumu bildirmesini söyleyerek ihtiyacı olan bir çuval kepeği aldığını ve parasını mağdura bıraktığını ancak mağdurun malzemeyi alamayacağını söyleyerek küfür etmesi ve çıkan tartışmada bıçakla kendisine saldırması üzerine kendisini korumak için atılı suçu işlediğini savunması ve savunmalarının gerek aldırılan adli raporu ve gerekse tanık Turan’ın soruşturma aşamasında alınan beyanları ile doğrulanması karşısında, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.