Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5975 Esas 2020/3780 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; 112 promil alkollü olan sanığın yerleşim yeri dışında, üç şeritli, tek yönlü, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda, saat 09:00 sıralarında sol şeritte seyir halindeyken, kendisi ile aynı istikamette önünde seyretmekte olan katılan ..."un idaresindeki araca arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tam kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin de ikinci dereceden kemik kırığı olarak yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Somut olayda; dosya kapsamında yer alan bilgi ve belgeler, mevcut delil durumu, sanığın aşamalarda değişen, çelişkili ve suçtan kurtulmaya yönelik olduğu anlaşılan savunmaları ve tanığın aşamalarda değişmeyen beyanları göz önünde bulundurulduğunda; mahkemenin sanığın hukuki durumuna ilişkin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin aracı kullananın sanık olmadığına, kaza mahallini gösterir kamera kayıtlarının istenmemesine, sanıkta meydana gelen yaralanma ile araçta meydana gelen hasarın karşılaştırılmadığına; sanığın ise, aracı kullananın kendisi olmadığına, aracı kullanın kendisi olduğu kabul edilse bile, kusur tayinin, ceza miktarının ve bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 22/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.