Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/14884 Esas 2019/11532 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli mala zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından sanık ... hakkında 25.03.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK.nın 152/1-a, 765 sayılı TCK.nın 260. maddeleri ve fıkraları uyarınca mahkumiyetine dair; MUŞ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2015 gün ve 2014/384 esas, 2015/57 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık ve müdafinin tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:
Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığın eylemin suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 765 sayılı TCK.nın 254/2. maddesinin ilk cümlesindeki suçu oluşturduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
“5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dönemdeki durma süresi de belirtilen olağanüstü zamanaşımı süresine eklendikten sonra suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nın 102/4, 104/2. ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
1- Sanık tarafından verilen zararın pek hafif olduğu anlaşılmakla; 765 sayılı TCK.nın 516/3, 522 ve 59. maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nın 152/1-a, 168/2 ve 62. maddeleri karşılaştırılıp bir bütün halinde uygulanarak sonuç cezalara göre lehe aleyhe kanunun tespiti gerekirken böyle bir karşılaştırma ve değerlendirme yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de; Ceza Genel Kurulu"nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 esas, 2018/135 karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 gün ve 2014/71 esas, 2016/42 sayılı ilamı da gözetildiğinde, bozmadan önce verilip yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 16.01.2007 tarihli ilk karar ile 3.666 TL adli para cezasının ertelendiği aleyhe temyiz olmaması nedeniyle CMUK.nın 326/son ve 765 sayılı TCK.nın 647/6. maddeleri uyarınca yeniden kurulan hükümde sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu görülmekle, bozma sonrası açıklanan mahkumiyet hükmünde 5 ay hapis cezasına hükmedilerek CMUK.nın 326/son maddesinde yer alan kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.