Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/787 Esas 2019/9375 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/787
Karar No: 2019/9375
Karar Tarihi: 02.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/787 Esas 2019/9375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. İlk olarak, sanığın silahla kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmü incelenmiştir. Yargıtay incelemesine tabi olan bu hükümde, kanıtların, iddia ve savunmaların, tanık ifadeleri ve diğer belgelerin değerlendirilerek cezanın şahsileştirilmesinin gerektiği belirtilmiştir. Ancak, bu ilkelere uyulmamış ve yeterli gerekçe gösterilmeden mahkumiyet hükmü verilmiştir.
İkinci olarak, sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkumiyet hükmü incelenmiştir. Ancak, iddianamede unsurları gösterilmeyen ve hakkında açılmış dava bulunmayan bu suçtan verilen mahkumiyet hükmü CMK'nin 225/1. maddesine aykırıdır ve bu nedenle bozulmuştur.
Kararda, Anayasa'nın 141. maddesi ve CMK'nin 34, 223, 230 ve 321. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, TCK'nin 3. ve 29. maddeleri ile Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı da kararda detaylı bir şekilde ele alınmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/787 E. , 2019/9375 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında silahla kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan hükmün, açıklanmasına karar verilen yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
b) Sanık savunması, tanık...beyanı ile dosya kapsamından haksız tahrik oluşturan eylemin katılanın, sanığa hakaret etmesinden ibaret olduğunun anlaşılması karşısında TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi gözetilerek sanığa verilen cezadan TCK"nin 29. maddesine gereğince asgari oranda (1/4) indirime gidilmesi yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2) Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dinar Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/1739 sayılı iddianamesinde sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmadığı halde, 5271 sayılı CMK"nin 225/1. maddesinde yer alan, “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hakkında açılmış dava bulunmayan ve iddianamede anlatılış tarzına göre unsurları gösterilmeyen genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.