Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, yersiz aylıkların tahsili için yapılan icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı Kurum, yersiz ödenen aylıklar nedeniyle 43.917,53 TL’nin tahsili için yapılan icra takibine yönelik itirazın iptali ve takibin devamına karar verilmesini istemiş; Mahkemece, davanın kısmen kabulüyle 597,93 TL ve faizine ilişkin itirazın iptaline karar verilmiş; 09.06.2010 günlü karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2010 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1430,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemece kabulüne karar verilen 597,93 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE;
2-Davacı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle, askerlik süresinden sadece 360 günü borçlanan davalıya 01.04.1999 tarihinden itibaren bağlanan yaşlılık aylığının, üçüncü kişiye ait 157 günlük süre dışlandığında, iptaledilip; davalının askerlik süresinden kalan 180 günü de borçlanması ile 01.04.2007 tarihinden itibaren yeniden bağlanmış olmasına; üçüncü kişiye ait hizmetin dışlanmayıp, davalının askerlik süresini eksik olarak borçlanmasına ilişkin hatanın Kurum’dan kaynaklanmış olmasına göre, davacı Kurum vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 17.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.