MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Eşine karşı silahtan sayılan keser ile kasten yaralama eylemini gerçekleştiren sanık hakkında hüküm kurulurken, TCK"nin 86/3. maddesi kapsamında birden fazla nitelikli halin birlikte bulunması durumunda sanığa verilen cezanın TCK"nin 86/3-a ve e maddesine göre ancak bir kez artırılabileceği, bu durumun temel cezanın belirlenmesi sırasında alt sınırdan ayrılma nedeni yapılabileceği gözetilmeden, TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen cezanın TCK"nin 86/3-e maddesine göre artırılmasından sonra ayrıca TCK"nin 86/3-a maddesine göre yeniden artırım yapılması,
2) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre evli olan sanık ile mağdurun karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Kabule göre de;
3) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen "180 gün adli para cezası" üzerinden, TCK"nin 86/3-a maddesi gereğince (1/2) oranında artırım yapılırken "270 gün adli para cezası" yerine "240 gün adli para cezası", devamla TCK"nin 62. maddesi üzerinden (1/6) oranında indirim yapılırken "225 gün adli para cezası" yerine "200 gün adli para cezası" olarak hatalı hesaplanması suretiyle sonuç olarak "4500TL adli para cezası" yerine "4000TL adli para cezasına" hükmolunarak sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 02.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.