Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/2849 Esas 2014/3572 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-karşı davalı ve davalı-karşı davacı muvazaa tespitine ilişkin İş Teftiş Kurulu Başkanlığının raporunun iptalini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, asıl işveren-alt işveren ilişkisinin olduğu ve muvazaaya dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın Kanuni dayanağı 4857 sayılı İş Kanunu"nun 3/2. maddesidir. Anılan hükümde “Bu Kanunun 2. maddesinin altıncı fıkrasına göre iş alan alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgelerle birlikte, birinci fıkra hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren altı işgünü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine verilen kararlar kesindir. Rapora altı iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.” denilmektedir.
Kanunun açık hükmü karşısında mahkemenin 4857 sayılı Kanun"un 3/2. maddesi çerçevesinde düzenlenen İş Müfettiş raporuna karşı yapılan itiraz üzerine verdiği kararın kesin olduğu anlaşıldığından tarafların temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Mahkemenin itiraz üzerine verdiği karar 4857 sayılı Kanun"un 3/2. maddesi uyarınca kesin olduğundan tarafların temyiz taleplerinin REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.