MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulün kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı müteahhidin satılması kanunen mümkün olmayan sığınağı kat irtifaklı görünümünde daire olarak kendisine sattığını, 52.000,00 TL"lik borcun tamamını ödediklerini, 18.02.2010 tarihinde belediye görevlilerinin satılan yerin apartman sığınağı olduğunu söyleyip yıkım için geldiklerini, daha sonra belediye ve tapudan kendilerine satılan yerin özel mülkiyete konu olamayacağını en az 3 kişiye satıldığını ve sığınak olduğunu ve ruhsata aykırı olduğunu öğrendiklerini beyanla 52.000,00 TL"nin ödeme tarihi olan 05.02.2009"dan itibaren en yüksek banka faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir .
Davalı, duruşmadaki beyanlarında parayı tahsil ettiğini, sattığı yerin sığınak olduğunu ancak şuan parayı geri ödeyebilecek durumu olmadığını belirtmiştir.
Mahkemece, Davanın kısmen kabulüne, taraflar arasında sözlü şekilde yapılan gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine istinaden davacının davalıya ödediği 50.000,00 TL"nin dava tarihinden işletilecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, Davaya konu ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi, ... Mevkii, 10 Pafta, 11400 Parselde yer alan taşınmazın 2 nolu bağımsız bölümünde davacı ... adına olan 3/20 paya ait tapu kaydının terkini ile davalı adına tesciline karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiş olmakla mahkemece verilen ek karar ile davacının temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Asıl kararın davacı tarafından katılma yolu ile temyizi üzerine, Mahkeme kararının davacı vekiline 20/11/2015 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen 15 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 29/12/2015 tarihinde hükmü cevapla birlikte temyiz dilekçesinin verilmiş olması nedeniyle, temyiz süresi geçtiğinden bahisle 22/02/2018 tarihli ve 2014/857 esas, 2015/1780 kararla Mahkemece verilen davacının temyiz talebinin reddine dair karar davacı tarafça temyiz edilmiş, asıl karara ilişkin temyiz itirazlarının da değerlendirilmesi talep edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde, davacıya davalının temyiz başvuru dilekçesi 29/12/2015 tarihinde tebliğ edilmiş olmakla birlikte davacı 04/01/2016 tarihli katılma yoluyla temyiz dilekçesi vererek 10 günlük yasal süre içerisinde katılma yoluyla temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmıştır ve katılma yolu ile temyiz hakkı bulunduğu değerlendirilmiştir. Bu itibarla, mahkemece kurulan 2014/857 esas, 2015/1780 karar sayılı ve 22/02/2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına, davacının temyiz talebinin de incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA;
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz talebinin reddine dair mahkeme ek kararının kaldırılmasına, ikinci bentte açıklanan nedenle tarafların hükme yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 2.561,00 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.