Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/17643 Esas 2018/2343 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/17643
Karar No: 2018/2343
Karar Tarihi: 15.03.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/17643 Esas 2018/2343 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2016/17643 E.  ,  2018/2343 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 02.06.1994-19.02.2001 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine karar vermiştir.
    Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

    K A R A R
    1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2- Dava, davacının 02/06/1994-19/12/2001 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece, hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine ve davanın reddi nedeniyle hükmedilen vekalet ücretinin davacıdan alınarak yarı yarıya davalılara verilmesine karar verilmiştir.
    Somut olayda, davanın, 6552 sayılı Yasanın 64. maddesi ile 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 7. maddesine eklenen hükmün yürürlüğe girdiği 11/09/2014 tarihinden sonra açıldığı ve Sosyal Güvenlik Kurumunun bu hüküm gereğince davadaki sıfatının feri müdahil olduğu, ancak karar başlığında davalı olarak yazıldığı ve bu durumun karar mahallinde mahkemece her zaman düzeltilmesinin mümkün olduğu anlaşıldığından bozma sebebi yapılmamış ise de davanın reddine karar verilmiş olması nedeniyle hükmedilen vekalet ücretinin feri müdahil konumunda bulunan Kuruma da verilmesine karar verilmesi usul ve Yasa"ya aykırı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
    1- Hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 3. bendi tamamen silinerek yerine, “3- Davalı işverenin kendisini vekil ile temsil ettirmiş olması nedeniyle karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. gereğince belirlenen 1.800,00.-TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı işverene verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 15/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.