Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/18781 Esas 2012/429 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 10 ve 26. maddeleri uyarınca tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, yazılı biçimde yetkisizlik kararı vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 6. maddesinde; genel yetkili mahkemenin, davalı gerçek veya tüzel kişinin davanın açıldığı tarihteki yerleşim yeri mahkemesi olduğu, yerleşim yerinin ise 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre belirleneceği öngörülmüştür. Davalının ikametgâhının .... olup kendisine aynı yerde dava dilekçesi tebliğ edilmesi, diğer yandan zararlandırıcı sigorta olayının da....’da meydana gelmesi karşısında, mahkemece, yöntemine uygun olarak süresinde yapılan yetki itirazı dikkate alınarak, yetkili mahkemenin ....olduğuna dair tesis edilen 14.10.2011 tarihli yetkisizlik kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331. maddesinde; görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde, yargılama giderlerine o mahkemece hükmedileceği, davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkemece dosya üzerinde bu durumu tespit ile davacının yargılama giderlerini ödemeye mahkum edileceğinin öngörülmüş olmasına rağmen, davalı lehine yazılı biçimde vekalet ücreti takdir edilip, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.-
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 6, 7, 8 ve 9. satırlarında yer alan “Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, Davalı taraf kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğundan hüküm tarihinde yürürlükte A.A.Ü.T. gereğince 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” hükümlerinin tamamen silinerek, yerine, “Yargılama gideri ve vekalet ücretinin yetkili mahkemece değerlendirilmesine” hükmünün yazılmasına, kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.