Kenevir ekme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/6016 Esas 2018/457 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hükümler : Beraat (sanık ... yönünden)
Mahkûmiyet ( sanık ... yönünden)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanık ... hakkında verilen beraat kararının incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından; Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
14/05/2014 tarihinde sanık ..."ün yokluğunda verilen hükmün, sanık ... ile aynı dosyada sanık olarak yer alması nedeniyle aralarında menfaat çatışması bulunan ..."e 09/06/2014 tarihinde tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu tespit edilerek, 23/06/2014 tarihinde yeniden gerekçeli kararın ve cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanık ..."e tebliğ edildiği ve sanığın 23/06/2014 tarihinde bir haftalık yasal süresi içinde hükmü temyiz ettiği değerlendirildiğinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık ... hakkında hüküm bölümünde tekerrüre esas alınan ilamın belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
1- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkrasının tekerrür ile ilgili bölümünün çıkartılarak yerine "Sanık hakkında Bursa 3.Ağır Ceza Mahkemesi"nin 02/03/2012 tarihinde kesinleşen ve 06/02/2013 tarihinde infaz edilen, 18/01/2012 karar tarihli, 2010/97 esas ve 2012/10 karar sayılı ilamı ile verilen 10 Ay hapis cezası nedeniyle, hükmolunan cezanın TCK"nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.