11. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/583 Karar No: 2019/5333 Karar Tarihi: 12.09.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/583 Esas 2019/5333 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı, müvekkilinin iş yerinden ayrılmasının ardından rekabet yasağına aykırı davranarak haksız rekabet ettiği iddiasıyla davacı tarafından 35.000 TL cezai şartın tahsil edilmesi talebi ile dava edilmiştir. Davalının temyizi üzerine, Daire tarafından Mahkeme kararı bozulmuştur. Davacı vekilinin karar düzeltme talebi HUMK 440. maddesi kapsamında değildir ve reddedilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri HUMK 442. ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddeleridir.
11. Hukuk Dairesi 2018/583 E. , 2019/5333 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 6. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 17/11/2015 gün ve 2014/114 - 2015/921 sayılı kararı bozan Daire"nin 23/10/2017 gün ve 2016/3279 - 2017/5611 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü: Davacı vekili, davalının müvekkiline ait iş yerinde satış müdürü olarak çalıştığını, 15/01/2013 tarihinde, davalı ile satış şefinin kendilerine iş kurduklarından bahisle iş yerinden ayrıldıklarını, davalı ile satış şefinin EMT Yedek Parça San. ve Dış Tic. Ltd. Şti"ne ait tüm hisseleri iş sözleşmesinin feshedildiği tarihten on iki gün önce devir aldıklarını, müvekkilinin bayilerinin, davalı ile dava dışı satış şefinin EMT Şirketinden aynı ve benzer ürünleri alabileceklerini, fiyatların daha düşük olacağını kendilerine söylediklerini bildirdiklerini, davacı ve dava dışı satış şefi ile müvekkili arasında imzalanan iş sözleşmesinin 10. maddesinde rekabet yasağının düzenlendiğini, davalının rekabet yasağına aykırı davrandığını ve haksız rekabet ettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 35.000,00 TL cezai şartın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulüne, taleple bağlı kalınarak 35.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur. Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 12/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.