Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18027 Esas 2015/1422 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/18027
Karar No: 2015/1422
Karar Tarihi: 12.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18027 Esas 2015/1422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işverenin işçiyi haklı ve geçerli bir nedene dayanmadan işten çıkardığı dava sonucunda görülmüştür. Davacı işçi, işe iadesi ve fesih işleminin geçersizliği için dava açmıştır. Davalı vekili ise davanın yasal süresinde açılmadığını belirtmiş ve reddedilmesini istemiştir. Mahkeme, işverenin fesih bildirimini yazılı olarak işçiye tebliğ etmediği gerekçesiyle davacının işe iadesine karar vermiştir. Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu'nun 18. maddesidir. İş güvencesi için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekmektedir. İşçi sayısı tüm sözleşme türlerini kapsamaktadır. Somut olayda, işverenin dönem bordrosuna göre 28 işçi çalıştığı anlaşılmıştır. 30 işçi sayısının gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılmadan karar verildiği için karar bozulmuştur. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 18. maddesi birinci ve dördüncü fıkraları iş güvencesi hükümlerini açıklamaktadır.

7. Hukuk Dairesi 2014/18027 E. , 2015/1422 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Orhangazi 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 18/06/2014
Numarası : 2013/728-2014/435

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin haklı ve geçerli bir neden olmadan davalı işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili davanın 1 aylık yasal süresinde açılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece işverenin fesih nedenini açıkça yazıp fesih bildirimini işçiye yazılı olarak tebliğ etmediği gerekçesiyle davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının işgüvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu"nun 18.maddesidir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 18.maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.

Somut olayda davalı işverene ait SGK tarafından sunulan dönem bordrosunda 2013/7. ay için yapılan bildirimde 19+9=28 toplam işçi çalıştığı anlaşılmıştır. Mahkemece davalı işverenin aynı işkolunda Türkiye"de başkaca işyerlerinin bulunup bulunmadığı araştırılmamıştır. Bu konu açıklığa kavuşturulup 30 işçi sayısı gerçekleştiği takdirde şimdiki gibi aksi halde davanın reddi yönünde karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 12.02.2015 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.