Dava, davacının 01.03.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile ödenmeyen aylıkların ve Kuruma yersiz ödenen 12.970 TL"nin faizleriyle tahsili istemine ilişkindir.
Dava, davacıdan istirdat edilen ve ödenmeyen, 3201 sayılı Yasa gereğince yapılan borçlanma sonrası bağlanan yaşlılık aylıklarının tahsili, terdiden kesin dönüş koşulunun gerçekleştiği tarih dikkate alınarak aynı talebin gerçekleştirilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve.....tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davacıya 1479 ve 506 sayılı Kanunlar kapsamındaki sigortalılık süreleri, askerlik borçlanması ve 3201 sayılı Kanun"a göre borçlanılan süreler gözetilerek 01.03.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, davacının süren ticari faaliyeti sebebiyle yaşlılık aylığı aldığı dönemde sosyal güvenlik destek primi ödeyerek devam ettiği, Kurumun bu sebeple yaşlılık aylığını keserek, ödenen aylıklar hakkında borç çıkardığı anlaşılmıştır.
Yapılan yargılama sonunda, uyuşmazlık konusu dönemde, 5997 sayılı Kanun ile 3201 sayılı Kanunun 6. maddesinin (b) bendinde yapılan değişikliğin, yürürlük tarihi ve her yasanın kendi döneminde uygulanması gerektiği gözetildiğinde, davacı lehine uygulama olanağı bulunmasa da, sosyal güvenlik destek primi ödeyerek çalışmış davacı hakkında, Kurumun yaşlılık aylığı alan davacının çalıştığını bildiği ve sosyal güvenlik destek primi ödendiği halde, ödenen aylıkları borç çıkartmasının, Medeni Kanun"un 2. maddesinde belirtilen iyiniyet ve hakkaniyete aykırı olduğu gözetildiğinde, mahkemenin 01.03.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazanıldığına dair kabulü isabetlidir. Yine, bu sebeple davacının yersiz olduğu iddia edilen ve Kuruma 13.07.2010 tarihinde ödediği aylıklar toplamı 7.570,61 TL"nin faiziyle davacıya iadesine dair hüküm tesisi yerindedir.
Ancak, yeniden aylık bağlanması amacıyla, 01.09.2009-01.07.2010 dönemi sigortalılık süresine dair Kuruma 13.07.2010 tarihinde ödenen 5.400 TL tutarındaki primlerin davacıya iadesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
Mahkemece, açıklanan tüm bu maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmaksızın yanılgılı değerlendirme ile hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.