MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : 22/04/2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
02/10/2012 tarihli hükmün açıklanarak yağma suçundan mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/11/2012-19/03/2015 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanığın, yakınan ..."ya yönelik gerçekleştirdiği eylemle ilgili Mahkemenin 22.04.2010 tarih ve 2009/359 Esas-2010/122 Karar sayılı kararı ile yakınan ..."e yönelik gerçekleştirdiği eylemle ilgili Mahkemenin 02.10.2012 tarih ve 2012/215 Esas-2012/264 Karar sayılı kararına karşı açılan temyiz davalarının incelemesinde;

Sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesine aykırı olarak, anılan Yasanın 31/3. maddesinin, 168/3. maddesinden sonra uygulanması, sonuca etkili bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.

I- İlk derece mahkemesinin 02.10.2012 gün, 2012/215 Esas, 2012/264 sayılı kararına karşı açılan temyiz davasına gelince;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA,

II- İlk derece mahkemesinin 22.04.2010 gün 2009/359 Esas, 2010/122 sayılı kararına karşı açılan temyiz davasının incelenmesinde;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden sanık hakkında hükmolunan “...CMK uyarınca görevlendirilmiş bir müdafii ücreti 149.00 TL, CMK uyarınca görevlendirilmiş iki vekil avukat ücreti 298.00 TL, kovuşturma aşamasında; CMK uyarınca görevlendirilmiş bir müdafii ücreti 462.00 TL, CMK uyarınca görevlendirilmiş iki vekil avukat ücreti 924.00 TL.” cümlesinin çıkartılarak yerine "zorunlu vekil ve savunmanlara dair yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.