22. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/5467 Karar No: 2014/3480
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/5467 Esas 2014/3480 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2013/5467 E. , 2014/3480 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. İş Mahkemesi TARİHİ : 20/02/2013 NUMARASI : 2010/1439-2013/132
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, çalışma süresi boyunca yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma alacağını istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Davalı işveren tarafından 01.07.2009-12.05.2010 dönemine ilişkin olarak işe giriş çıkış kayıtları sunulmuş olup, fazla çalışma hesabında bu kayıtların dikkate alınmaması ve kayıt olan dönemin de tanık anlatımları ile hesaplanıp hüküm altına alınması isabetli olmamıştır. İşe giriş çıkış kaydı olan dönem kayda göre, olmayan dönem ise tanık anlatımları ile yapılan işin niteliğine ve fazla çalışmayı gerektirip gerektirmemesine göre bir değerlendirmeye tabi tutularak varsa fazla çalışma alacağı hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır. Bu yön gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. 2-Davalı işveren tarafından dosyaya sunulan ücret bordrolarının ihtirazı kayıt ileri sürülmeksizin davacı tarafından imzalandığı ve büyük çoğunluğunda fazla çalışma tahakkuku bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı tarafından bordolardaki imzaya itiraz da edilmediğine göre, fazla çalışma tahakkuku olan aylar fazla çalışma hesabından dışlanmalıdır. Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. .Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.