Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19243 Esas 2019/1225 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kullanma hırsızlığı suçunun oluşabilmesi için geçici yararlanma amacıyla alınan aracın kısa bir süre kullanıldıktan sonra sahibine geri verilmesi veya kolaylıkla bulunabileceği bir yere bırakılması, henüz bırakılmamış ise geri verilmek üzere alındığının açıkça anlaşılması ve iade amacının araç alınırken mevcut olması gerektiği, dava konusu olayda ise; oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın aracı düz kontak yapmak sureti ile müştekinin park etmiş olduğu yerden çaldığı ve aracın Haymana ilçesine 2 kilometre uzakta, yoldan kot farkıyla daha aşağı seviyede bir tarlada, kolluk ekiplerince ertesi gün terkedilmiş vaziyette bulunduğu, aracın üzerinde yapılan incelemede aracın ön farları, çamurlukları ve değişik aksamlarında hasarların tespit edildiğinin anlaşılması karşısında, kullanma hırsızlığının unsurları bulunmadığı gözetilmeden, hükmolunun cezadan, TCK"nın 146/1. maddesi uyarınca indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 28.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.