Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/682 Esas 2019/1953 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/682
Karar No: 2019/1953
Karar Tarihi: 12.03.2019

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/682 Esas 2019/1953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında itirazın iptali ve tahliye davası sonucu tahliye yönünden konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı belirtilen mahkeme kararı, itirazın iptali davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından itirazın iptaline yönelik olarak temyiz edilmesi üzerine incelenmiştir. Mahkeme, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğini belirtmiştir. Bu nedenle, davalının temyiz isteminin reddi karara bağlanmış ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı Kanun
- 5236 sayılı Kanun
- HUMK'nun 427. maddesi
- 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı
- 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nun 440. maddesi
3. Hukuk Dairesi         2019/682 E.  ,  2019/1953 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki itirazın iptali ve tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, tahliye yönünden konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, itirazın iptali davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından itirazın iptaline yönelik olarak temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    1-) 5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK" nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 2.960 TL"ye çıkarılmıştır.
    Hüküm, itirazın iptali karar tarihi itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle davalının temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan gereğince davalı tarafın temyiz dilekçelerinin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.