Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/2378 Esas 2022/2974 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 8. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 44. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre ve özellikle davalının dava konusu fark ücret zammı, ikramiye ve ilave tediyeye ilişkin alacak talebinden 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 3/1 maddesi düzenlemesiyle işçi alacağına ilişkin davalarda dava şartı olarak getirilen arabuluculuk görüşmeleri esnasında haberdar olduğu, davacı ve davalı vekillerinin toplantıya katılarak 03.02.2021 tarihli arabuluculuk son tutanağını imza altına aldıkları anlaşılmakla, alacaklara arabuluculuk son tutanağının düzenlendiği 03.02.2021 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekmekte ise de temyiz edenin sıfatına göre bu durum bozma nedeni yapılmamış, Bölge Adliye Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'ye eklenen geçici 23. madde kapsamında kamuda sürekli işçi kadrosuna geçirilen işçilerin ücretlerinin tespitinde uygulanacak kurallar belirlenmiş olup, burada söz konusu edilen Yüksek Hakem Kurulu kararıyla bağıtlanan en son Toplu İş Sözleşmesi, davacının 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu hükümlerine göre yararlandığı bir Toplu İş Sözleşmesi değildir. Bu itibarla davacının ikramiye farkı alacağı talebine en yüksek işletme kredisi faizi uygulanması yerinde değildir.
Yine, Yüksek Hakem Kurulu kararıyla bağıtlanan en son Toplu İş Sözleşmesinin ikramiyeye ilişkin hükmünde; "İşçilere Ocak ve Temmuz aylarında 5’er günlük olmak üzere yılda toplam 10 günlük (5x2=10) ücretleri tutarında ikramiye ödenir" denilmekte olup, ödeme için tereddüde yer vermeyecek şekilde belirli ya da kesin bir vade söz konusu olmadığından kendiliğinden temerrüt gerçekleşmez. Dolayısıyla, ikramiye farkı talebi bakımından da daha önce temerrüdün gerçekleştiği ispat edilemediğinden, 6325 sayılı Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu’nun 17/2.maddesi gereğince düzenlenen arabuluculuk faaliyeti sonunda taraflarca anlaşmaya varılamadığına ilişkin son tutanak tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi gerekmekte ise de temyiz edenin sıfatına göre dava tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle tahsiline karar vermek gerekmiştir.
3-Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/1. maddesi, “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” ve 13/2. maddesi “Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” şeklinde düzenlenmiştir.
Somut olayda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve davalı aleyhine 4.080,00 TL vekâlet ücretine hükmedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince de davalının istinaf başvurusunun hükmedilen alacaklara işletilen faiz başlangıcı yönünden kabulü ile davalı öncesinde temerrüde düşürülmediğinden dava ve ıslah tarihlerinden faiz işletilmesine karar verilerek yeniden hüküm kurulmuştur. Vekalet ücreti belirlenirken karar tarihinde yürülükte bulunan tarife yerine 20.11.2021 tarihinden itibaren uygulanacak olan tarifeye göre 5.100.00 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olup hem tarife hemde hükmedilen alacak tutarını aşar şekilde hatalı belirleme yapılmıştır. Dosya içeriğine göre; karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/1 ve 13/2. maddeleri gereğince davalı aleyhine 4.080,00 TL vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken 5.100,00 TL vekâlet ücretine hükmedilmesi isabetli olmamıştır.
4- Ayrıca davacının dava dilekçesinde ücret farkı alacağı için ilk talebi 700.00 TL ilave tediye lacağı için 200.00 TL olduğu halde Bölge Adliye Mahkemesince ücret alacağı yönünden ilk talebin 500.00 TL, ilave tediye alacağı için ise 100.00 TL olarak kabulü hatalı ise de talep aşılmadığından temyiz edenin sıfatına göre bu husus da bozma nedeni yapılmamıştır.
Açıklanan hususlar bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm kısmının B)I-) , II-)1- son paragrafı ve 3 nolu fıkrasının çıkartılarak yerlerine ;
“B)I-)Davalının istinaf talebinin faiz başlangıcı, ikramiye farkı alacaklarına yönelik uygulanan faiz türü ile davalı aleyhine hükmedilen vekalet ücreti yönünden kabulü ile; ilk derece mahkemesi kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b 2. maddesi gereğince KALDIRILMASINA,
II-)1- Davanın KISMEN KABULÜNE,
İkramiye farkı alacağına ilişkin talebin KABULÜ İLE; 97,26-TL/BRÜT alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,”
3- Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 4.080,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.