Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/131 Esas 2019/2095 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/131
Karar No: 2019/2095
Karar Tarihi: 27.03.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/131 Esas 2019/2095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karar, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan dolayı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmesiyle sonuçlanan bir istinaf başvurusunun reddedilmesiyle ilgilidir. Temyiz edenlerin iddiaları reddedilerek hüküm onanmış ve dosya İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir. Kararda, delillerin kanuna uygun olarak elde edildiği, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirildiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/131 E. , 2019/2095 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK’nın 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanaatin oluştuğu, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı getirtilmeden karar verilmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İzmir 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.