Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/9316 Esas 2019/11475 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Şikayetçi ..."ın Cumhuriyet Savcılığında alınan 04.09.2014 tarihli beyanı ile aynı tarihli uzlaşma teklif formunda uzlaşmayı kabul etmemesi karşısında ve Cumhuriyet Savcılığınca alınan bilirkişi raporu ile mahkemece yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre; sanığın, müştekinin arazisine iki farklı yerden 17.23 ve 11.22 metrekarelik kısımlarına tecavüz ettiğinin belirlenmesi karşısında; mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK"da para cezalarının içtimaının düzenlenmediği gözetilmeden, sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezalarının toplanmasına karar verilmesi,
2- Sanığa yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 16.01.2015 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 04.09.2014 olarak yazılması,
3- Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında; hükümde, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infaz edileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
4- Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK.nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 7. ve 9. fıkralarında yer alan “3080 TL ” ibarelerinin çıkartılarak yerine “3000 TL ve 80 TL” ibarelerinin eklenmesi, TCK.nın 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım ile hükmün 9. fıkrasında yer alan “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına,” ibaresinin çıkartılmasıyla ve hükmün gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "16.01.2015" olarak düzeltilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.