Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/9708 Esas 2012/310 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Davacı, iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma gelen sigortalıya yapılan yardımların, dava tarihine kadar işlemiş faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçeler ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, tarafların vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir. Anılan madde çerçevesinde, davalı, sigortalıya Kurumca bağlanan sürekli iş göremezlik gelirinin ilk peşin sermaye değerini, kusuru oranında, onay tarihinden ödeme tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile, tedavi gideri ve geçici iş göremezlik ödeneği yönünden ise kusuru oranında sarf ve tediye tarihinden ödeme tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile ödemekle yükümlü olup, bu çerçevede, davalının asıl alacak yönünden, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle sorumluluğuna karar verilmemesi isabetsizdir.
3-Yargılama giderleri (hüküm tarihinde yürürlükte bulunan) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 423. maddesinde sayılmış olup anılan maddenin 6. bendinde vekâlet ücretine yer verilmiştir.
29.05.1957 gün ve 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedilmesi gerekir.
Kural olarak yargılama giderleri, davada haksız çıkan, aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir (HUMK m. 417/I c.1). Bir davada her iki taraf da kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini haklı çıkma oranına göre taraflar arasında paylaştırır (HUMK m. 417/ I c.2).
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 417. maddesinde tarafların kusuru değil, davada haklı çıkma oranları göz önünde tutulmuştur.
Eldeki davada; talep edilen tutarın tamamı kabul edilmemiş olmakla davacı kısmen haksız çıkmıştır. Bu nedenle de, kısmen haklı çıktığı belirgin olan davalı lehine, avukatla temsil edildiğinden, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasına 3. paragraftan sonra gelmek üzere, “Davalının alacak asılları üzerinden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle sorumlu tutulmasına” sözcüklerinin eklenmesine, hüküm fıkrasına 6. paragraftan sonra gelmek üzere “Avukatlık asgari ücret tarifesine göre hesaplanan 1000,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalıya verilmesine,” cümlesinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 16.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.