Yargıtay - Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1940 Esas 2019/2390 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1940
Karar No: 2019/2390
Karar Tarihi: 07.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1940 Esas 2019/2390 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Ancak, karardu Yargıtay denetimine uygun olacak şekilde açık ve gerekçeli olmadığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmediği, delillerin tartışılmadığı ve değerlendirilmediği, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmediği, yetersiz gerekçe ile hüküm kurulduğu ifade edilmektedir. Bu nedenle, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir:
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141. maddesi: Mahkeme kararlarının açık ve gerekçeli olması gerektiğini belirtir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34/1 ve 230. maddeleri: Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine uygun olması gerektiğini ve gerekçeli olması zorunluluğunu belirtir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 308/7. maddesi: Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine uygun olacak şekilde açık ve gerekçeli olması gerektiğini belirtir.
- 321. madde ise bozulan hükümlerin yeniden yargılama yapılacak şekilde uygulanması gerektiğini belirtir.

11. Ceza Dairesi 2018/1940 E. , 2019/2390 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nin 34/1 ve 230. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK"nin 308/7. maddesi uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.