Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/6195 Esas 2019/11096 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Zincirleme olarak beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Soruşturma evresinde mağdurenin cinsel muayene raporu aldırılmadan önce sanık dışında ayrıca tanık .... ’la 17.06.2008 günü cinsel ilişkiye girdiğinin mağdurenin aşamalardaki beyanları ile tanık ...’ın kolluk ifadesinden anlaşılması ve 19.06.2008 tarihli cinsel muayene raporunda hymenin duhule müsait olduğunun belirtilmesi karşısında, tebliğnamedeki bir nolu bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 103/3. maddesinde yer alan "cinsel istismarın hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzun kötüye kullanılması" kavramından failin, yazılı veya sözlü bir hizmet akdine dayanarak mağdur üzerinde işe alma, işten çıkarma, ücret gibi sosyal haklarını belirleme şeklinde yetkilere sahip olup bunun verdiği nüfuzun kötüye kullanılması suretiyle suçun işlenmesinin anlaşılması gerektiği, buna göre yapılan değerlendirmede mağdure ile kardeşini zaman zaman hastaneye götüren ambulansın şoförlüğünü yapan ve bu tanışıklık nedeniyle aralıklarla evlerinde ziyaret eden sanıkla mağdure arasında hiyerarşik bir ilişki olmadığı gibi sanığın, mağdure üzerinde koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğünün de bulunmadığı gözetilmeden, hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın TCK"nın 103/3. maddesi ile arttırılması suretiyle fazla tayini,
Uygulamaya göre de,
5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/3, 103/6. maddelerinin tatbiki ile belirlenen 15 yıl hapis cezasında aynı Kanunun 43. maddesi ile 1/4 oranında arttırım yapıldığında 18 yıl yerine 17 yıl hapis cezasına hükmolunup, izleyen indirimin de bu miktar üzerinden yapılması suretiyle sonuç cezanın eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.