Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/10103 Esas 2012/292 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Davacı, davalı işveren yanında 10.08.2000-03.03.2007 tarihleri arasında, 10.08.2000 tarihinde 200,00-TL., 01.08.2001 tarihinden itibaren 300,00-TL., 01.08.2002 tarihinden itibaren 400,00-TL., 01.08.2003 tarihinden itibaren 500,00-TL., 01.08.2004 tarihinden itibaren de 550,00-TL. ücretle hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının ve Kuruma bildirilmeyen sürelerin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçeler ile davanın kabulüne, davacının 08.11.2000-03.03.2006 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen 1554 gün asgari ücretle hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Hükmün, davalıların vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalıların vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının, davalı işveren yanında 03.03.2005-03.03.2006 tarihleri arasında geçen çalışmalarının Kurum kayıtlarında mevcut olup, bildirim dışı kalan süreye yönelik talepte bulunduğu gözetilmeksizin, ihtilaf konusu olmayan dönemi de kapsar şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
3-Yargılama giderleri (hüküm tarihinde yürürlükte bulunan) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 423. maddesinde sayılmış olup anılan maddenin 6. bendinde vekâlet ücretine yer verilmiştir.
29.05.1957 gün ve 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedilmesi gerekir.
Kural olarak yargılama giderleri, davada haksız çıkan, aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir (HUMK m. 417/I c.1). Bir davada her iki taraf da kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini haklı çıkma oranına göre taraflar arasında paylaştırır (HUMK m. 417/ I c.2).
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 417. maddesinde tarafların kusuru değil, davada haklı çıkma oranları göz önünde tutulmuştur.
Eldeki davada; davacının, 10.08.2000-08.11.2000 tarihleri arasındaki döneme yönelik talebi ile asgari ücretin üzerinde bir ücretle çalıştığının tespitine yönelik talebi kabul edilmemiş olmakla, davacı kısmen haksız çıkmıştır. Bu nedenle de, kısmen haklı çıktığı belirgin olan davalılar lehine, avukatla temsil edildiğinden, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. paragrafına “KABULÜNE” sözcüğünden önce gelmek üzere “kısmen” sözcüğünün yazılmasına, hüküm fıkrasının 2. paragrafındaki “03.03.2006” rakamlarının silinerek, yerine, “03.03.2005” rakamlarının yazılmasına, hüküm fıkrasına 5. paragraftan sonra gelmek üzere “avukatlık asgari ücret tarifesine göre hesaplanan 1000,00-TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalılara verilmesine,” cümlesinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan, ..."dan alınmasına, 16.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.