Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/14292 Esas 2012/286 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Davacı, 01.01.1986 tarihinden itibaren 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmaları haricinde 2926 sayılı Yasaya tabi sigortalı olduğunun tespitine ve yaşlılık aylığı tahsisine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın, yasal dayanağı 2926 sayılı Yasanın Ek 3. maddesi gereği 1479 sayılı Yasanın 34 ve devamı maddeleridir. Yaşlılık aylığı tahsisi için anılan Yasanın 35. maddesi gereği davacının “talepte bulunduğu tarihte prim ve her türlü borçlarını ödemiş olması” gerekmektedir. İhtilaf konusu olup mahkemenin kabulüne konu olan, 506 sayılı Yasaya tabi çalışmalar haricinde 01.01.1986-14.05.2009 tarihleri arasındaki 2926 sayılı Yasaya tabi sigortalılık sürelerine yönelik, davacının tahsis talep tarihi itibariyle prim borcunun bulunup bulunmadığı sorularak, prim borcunun bulunmaması halinde, tahsis talep tarihini takip eden ay başından itibaren, prim borcunun varlığı halinde ise, usul ekonomisi yönünden davacıya prim borçlarını ödemesi için süre verilerek, prim borçlarının ödendiği tarihi takip eden ay başından itibaren yaşlılık aylığı tahsisi gerektiğinin gözetilmemesi;
3-Kabule göre de, Mahkemece, davacının tespitine karar verilen sigortalılık sürelerinin başlangıç ve bitiş tarihlerinin hükümde belirtilmesi gerekirken, Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 389. maddesindeki “Verilen karar ile iki tarafa tahmil bahşedilen vazife ve haklar şüphe ve tereddüdü mucip olmıyacak surette gayet sarih ve açık yazılmalıdır.” yönündeki amir hükmüne aykırı olarak, infazda tereddüt oluşturacak şekilde, “davacının 01.05.1988-31.05.1988 tarihleri arasında primleri ödediği, 20 yıl 3 ay 2926 sayılı Yasaya tabi tarım sigortalılığın ..... sigortalılığı ile çakışan 2 günlük kısmı hariç 7288 günlük kısmının geçerli sayılması gerektiğinin tespitine” karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.