Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12509 Esas 2020/3754 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12509
Karar No: 2020/3754
Karar Tarihi: 22.06.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12509 Esas 2020/3754 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ve idaresindeki araç ile bisiklet kullanan mağdura arkadan çarpmıştır. Mağdur, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmış ve şikayetçi olmaması nedeniyle takipsizlik kararı verilmiştir. Sanığın ise, 1.81 promil alkollü olduğu tespit edilmiştir. Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyetinin uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, sanık lehine olan kanunun uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanması sırasında, Anayasa Mahkemesinin iptal kararının gözetilmemesi sebebiyle hüküm kanuna aykırı bulunmuştur. Karar, bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi: trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu
- TCK'nın 62, 53/1, 58/6 maddeleri: suçun cezası ve değerlendirilmesiyle ilgili kanun maddeleri
- TCK'nın 141/1 maddesi: hırsızlık suçu
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2 maddesi: farklı kanun hükümleri durumunda fail lehine olan kanunun uygulanması gerektiğini belirten kanun maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi: cezanın ertelen

12. Ceza Dairesi 2019/12509 E. , 2020/3754 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre olay günü sanığın sevk ve idaresindeki araç ile bisiklet kullanan mağdur ...’a arkadan çarptığı, mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı ve şikayetçi olmaması nedeni ile taksirle yaralama suçundan takipsizlik kararı verildiği; sanığın güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,81 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kayseri 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2009 gün ve 2008/520 esas, 2009/602 karar sayılı ilamındaki 11 ay 20 gün hapis cezasına mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri ilgili mahkemece yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanması sırasında, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan T.C. Anayasa Mahkemesinin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.