Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-a-c maddeleri gereğince, beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre olay günü sanık idaresindeki kamyonet ile gece vakti, saat 21:50 sıralarında, meskun mahal ve bölünmüş tek yönlü yolda seyir halindeyken kontrolsüz dört yönlü dönel kavşağa geldiğinde, kendi yönüne “Dur” işaret levhası bulunmasına rağmen, kavşağa girdiği ve sağından gelerek kavşağa giren katılan idaresindeki motosiklet ile çarpışması sonucu motosiklet sürücüsünün basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; kaza tespit tutanağı, mahkeme keşfine binaen alınan trafik bilirkişi raporu ve Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesinden alınan kusur raporlarında, sanığın asli kusurlu olduğunun tespit edildiği; kavşakta aydınlatma direkleri ve kameranın olduğu, kamera görüntüsünden motosikletin far ışıklarının yanmadığının tespit edildiği ancak bu durumun sanığın kusur durumunu etkilemeyeceği sonucuna varıldığı, sanığın aracının içinde yolcu olarak bulunan annesinin kolluk ifadesinde “..İdil aracı durdurdu sağa sola baktı ve yolun boş olduğunu görünce karşıya geçmek için hareket etti. Yolu yarıladığımızda ben sağdan gelmekte olan farları sönük halde yanmayan motosikleti gördüm ve kızıma İdil motor diye seslendim, bunun üzerine İdil karşıya geçmekten vazgeçerek aracın yönünü kocabaş köprüsüne çevirdi...” ifadesi ile arka koltukta oturan kız kardeşi Buse’nin de benzer ifadesi karşısında; sanığın kazanın meydana gelmesinde kusurlu olduğu anlaşılmakla, sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.