Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/8343 Esas 2017/2866 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8343
Karar No: 2017/2866
Karar Tarihi: 06.04.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/8343 Esas 2017/2866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin, davacıya borçlu olduğu mobilyaların sevk irsaliyesi, teslim belgesi veya makbuz gibi delillerle ispatlanamaması nedeniyle, itirazın iptali davasının kabulüne ilişkin mahkeme kararı bozuldu. Davacı, ticari defterlerine dayandığı belgeleri sunmadığı için ispat külfeti kendisindeydi ve mahkeme, eksik inceleme sonucunda yanlış bir karar vermişti. Kararda, HMK 222 maddesi gereğince, davacının ticari defter ve kayıtlarının delil olduğu belirtilmiştir. Ancak ispat yükü davacıda olduğundan, davacı icra takibine konu olan faturalarda belirtilen malların teslimini sevk irsaliyesi, teslim belgesi veya makbuz gibi belgelerle ispatlaması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddesi ise HMK'nın 222. maddesidir ve burada ticari defterlerin kanıt değeri açıklanmaktadır.

19. Hukuk Dairesi 2016/8343 E. , 2017/2866 K.

"İçtihat Metni"

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya mobilya sattığını, söz konusu emtiaların tesliminin müvekkili şirket personelleri tarafından yapıldığını, faturalardan doğan borcun ödenmemesi üzerin 2015/3023 takip sayılı dosyasıyla davalı şirket aleyhine ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptaline, itirazlarında haksız olan davalı şirketin %20 oranından az olmamak üzere tazminat ödemeye mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacıya herhangi bir borcunun olmadığını, bu hususun ticari defter ve kayıtlar incelendiğinde açıkça anlaşılacağını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının ticari defterlerinin ve vergi dairesine bildirdiği BS formları HMK 222 maddesi uyarınca davacı lehine delil olduğunu ve bu delillerin aksi davalının aynı mahiyette tutulan ticari defter ve kayıtlarla ispatlanamadığından davanın kabulüne, ayrıca alacak likit olduğundan %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, davacının ticari defter ve kayıtlarına itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak davacı defter ve kayıtlarında dayandığı belgeleri sunmamıştır. Somut olayda ispat külfeti davacıda olup, davacı icra takibine konu faturalarda belirtilen malların teslimini sevk irsaaliyesi, teslim belgesi veya makbuz gibi delillerle ispatlamalıdır. Mahkemece yapılacak iş davacı vekilince teslim-tesellüm makbuz koçanlarının dosyaya sunulmasının sağlanarak söz konusu belgelerde imzalar var ise bu imzaların davalı veya çalışanlarına ait olup olmadığı üzerinde durularak, imzaların inkarı halinde gerektiğinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak varılacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. Mahkemece anılan bu yönler gözetilmeden eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 06/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Aslı gibidir.