MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların nitelikleri ile suçlar tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/03/2016 gün ve 2015/1121–2016/111 sayılı kararı da dikkate alınarak, “UEDAŞ"ın 01/09/2010 tarihinde özelleştirildiği ve suça konu eylemin özelleştirme işleminden sonraki bir tarihte gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, sanık eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 151/1 maddesinde düzenlenen suçları oluşturduğu gözetilmeden, mahkemece eylemlerin vasıflandırmasında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-a ve 152/1-a maddeleri uyarınca hükümler kurulması suretiyle sanık hakkında yazılı şekilde ceza tayini,
2- Suç tarihinde incelemeye konu eylemlerin gerçekleştiği yerin açık ambar sahası olduğunun belirtilmiş olması karşısında; öncelikle suçun işlendiği yerin katılanın iş yeri veya iş yerine bitişik ve eklentisi niteliğinde olan depo olup olmadığı hususunun mahallinde keşif icra edilmek suretiyle belirlendikten sonra sonucuna göre iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun oluşup oluşmayacağının dikkate alınması gerektiği gözetilmeksizin, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule ve uygulamaya göre de;
3- İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından; eylemin birden fazla kişi tarafından işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK"nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 16/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.