11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/10619 Karar No: 2019/2384 Karar Tarihi: 07.03.2019
Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10619 Esas 2019/2384 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2016/10619 E. , 2019/2384 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura düzenleme HÜKÜM : Mahkumiyet
1- Sanığın... İlaç Mak. İnş. Tem. Tıbbi Mal. Müh. Hiz. San. ve Tic. Ltd. Şti."nin yetkilisi olduğu ve 2011 yılında... Belediyesi tarafından yapılan sivrisinek, karasinek ve fare ilaçlamasında kullanılmak üzere ilaç alımı ve kısmi uygulama ihalesinin gerçek yüklenicisinin ...İlaç Makine Müh. Peyzaj İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. olmasına rağmen, sanığın 2011 takvim yılında ... Ticaret...adına düzenlenen faturaların gerçek bir emtia alımına dayanmayan sahte faturalar olduğu ve gerçek ihale yüklenicisinin adına fatura düzenlenmesi gerektiğinden sahte fatura olarak değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek düzenlenen vergi suçu raporu ve suç duyurusuna istinaden açılan davada, sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, yapılan incelemede, ihale yüklenicisinin ... Ticaret ... olduğu, ancak bu şirket adına yapılan tüm işlemlerin fiilen ... İlaç Makine Müh. Peyzaj İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti."nin sahibi ... ve yeğeni... tarafından yapıldığı ve adı geçen şirketin işlerinin fiilen bir başkası tarafından yürütülmesinin düzenlenen faturuların sahte olduğunu göstermeyeceği, nitekim ... Belediyesi tarafından yapılan ihale sürecinin devamında yüklenici firma adına fatura düzenlendiği, yüklenici firmanın yükümlülüklerini yerine getirdiği ve bedelini tahsil ettiğinin anlaşılması karşısında, sanığın üzerine atılı sahte fatura düzenlemek suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, 2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‘nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.