MAHKEMESİ : Kırıkkale 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2013
NUMARASI : 2013/333-2013/591

Hüküm duruşmalı olarak süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; işin mahiyeti itibarıyla duruşma isteminin reddine, incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi . tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin 31.07.2013 tarihinde geçerli sebep yokken feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin yürürlükteki Toplu İş Sözleşmesi hükümlerine ve kapsam içi personel yönetmeliğine uygun olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, emeklilik sebebi ile iş sözleşmesinin feshedilmesi yönündeki işverenlik uygulamasının genelleştirilmemiş olması ile birlikte emekliliğin tek başına geçerli fesih sebebi olarak kabul edilmemesi gerektiği yolundaki Yargıtay kararları göz önünde bulundurulduğunda, davacının ne emeklilik ne de yaş sebebiyle iş sözleşmesinin feshedilmiş olmasının geçerli fesih sebebi oluşturmayacağı, davalı işverenlikçe Toplu İş Sözleşmesinin 12/A-2 bendinde bağıtlanan hükmün uygulanmasının genelleştirilmemiş olduğu fesih tarihi itibariyle rafinerilerde istihdam edilen toplam 91 işçinin 55 yaşının üzerinde olduğu ve fesih bildiriminde bildirilen gerekçenin geçerli fesih nedeni olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile davalı arasındaki uyuşmazlık iş sözleşmesinin işveren tarafından geçerli sebeple feshedilip feshedilmediği noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 2. fıkrasında feshin geçerli sebeplere dayandığının ispat yükü işverene verilmiştir. İşveren ispat yükünü yerine getirirken feshin şekil şartlarına uyduğunu içerik yönünden fesih sebeplerinin geçerli veya haklı sebebe dayandığını kanıtlamalıdır.
Dairemiz uygulamasına göre, toplu iş sözleşmesinde, iş sözleşmesinde ya da personel yönetmeliği gibi iş sözleşmesinin eki niteliğindeki sözleşmesel kaynaklarda düzenlenmiş olmak şartıyla emekliliğe hak kazanma, fesih uygulamasının objektif ve genel olması halinde geçerli sebep olarak kabul edilmektedir. Eğer işyerindeki fesih uygulaması objektif ve genel nitelikte değilse işçinin iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğinden bahsedilemez.
Somut olayda, davacının iş sözleşmesinin toplu iş sözleşmesinin 12/A-2. maddesi kapsamında Sosyal Güvenlik Kurumundan emeklilik aylığı bağlanmasına hak kazanması ve ellibeş yaşını doldurmuş olması gerekçesiyle feshedildiği anlaşılmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı işverenliğe ait rafinerilerde toplam 91 işçinin 31.07.2013 tarihi itibari ile 55 yaşından daha büyük olmasına rağmen çalışmaya devam ettikleri belirtilmiş ise de uygulamanın objektif ve genel olup olmadığı sonucuna ulaşılabilmesi bakımından bu işçilerden emeklilik aylığı bağlanmasına hak kazananların olup olmadığı işveren TÜPRAŞ ile Sosyal Güvenlik Kurumu nezdinde dosya içeriğine ve davanın niteliğine uygun şekilde araştırma yapılmadan davanın kabulüne karar verilmesi yerinde olmamıştır.
Doğru sonuca ulaşılabilmesi için, davalı TÜPRAŞ ile Sosyal Güvenlik Kurumundan fesih tarihi itibariyle davalı işçilerinden toplu iş sözleşmesinin 12/A-2. maddesi kapsamında olup emekliliğe hak kazanma ve yaş şartı gerçekleştiği halde süresinde iş sözleşmeleri feshedilmeyip halen çalışmaya devam eden işçi ya da işçiler olup olmadığı araştırılmalıdır. Bundan sonra işverenin fesih uygulamasının fesih tarihi nazara alındığında objektif ve genel olup olmadığı ile feshin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı değerlendirilmelidir. Eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.