Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10931 Esas 2022/1652 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise davanın kabulü, kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 176. maddesinin birinci fıkrasında, yoksulluk nafakasının toptan veya durumun gereklerine göre irat biçiminde ödenmesine karar verilebileceği öngörülmüştür. İlk derece mahkemesince, TMK'nun 176/1 maddesi gereğince, tarafların fiilen evli kaldıkları süre, ekonomik durumları, kusur durumları ve hakkaniyet ilkesi ile benzer mahiyette yüksek yargı kararları da dikkate alınarak yoksulluk nafakasının toptan şekilde davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Tarafların kararı yoksulluk nafakası yönünden de istinaf etmesi üzerine bölge adliye mahkemesince, somut bir gerekçe olmaksızın davalı kadın için “aylık” şeklinde yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Mahkemece, yoksulluk nafakasının kadın yararına aylık şeklinde ödenmesine hükmedilmesi tarafların ekonomik sosyal durumları, evlilikte geçen süre, tarafların yaşları dikkate alındığında Kanunun (TMK m. 176/1) amacına uygun değildir. O halde, bölge adliye mahkemesince, yoksulluk nafakasının toptan biçiminde ödenmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi somut olay bakımından isabetli bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.02.2022 (Salı)