Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/1157 Esas 2014/3272 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/06/2013
NUMARASI : 2013/955-2013/598

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalı işveren ile davacı arasında belirli süreli iş sözleşmesi imzalandığını ve fiilen uygulandığını, sözleşmenin 10.maddesinde işveren ve davacı için eşit ve karşılıklı olmak üzere iş süresinin bitmesinden önce sözleşmenin feshine ilişkin olarak cezai şart ödenmesi ve miktarının kararlaştırıldığını, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, sözleşme ile kararlaştırılıp olan cezai şart tutarının işverence davacıdan yazılı olarak talep edilerek muaccel hale getirildiğini, ancak cezai şart düzenleyen hükmün geçersiz olduğunu belirterek, davacının davalıya cezai şart borcunun bulunmadığının tespitine bu talep kabul edilmez ise öngörülen ceza şart miktarının önemli derecede tenziline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin asgari süreli iş sözleşmesi olup yerleşik Yargıtay Kararlarına göre, asgari süreli iş sözleşmesi gereği kararlaştırılan cezai şartın hukuken geçerli ve talep edilebilir nitelikte olduğunu, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece verilen kısmen kabul kararı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 18.03.2013 tarihli 2010/39681 esas ve 2013/9224 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyan mahkeme isteği kabul etmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının 1581 sayılı Kanun"un 19. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın mahkemece davalı aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın hüküm kısmının 2 ve 3 numaralı bentlerinin silinmesine, yerlerine "2- Davalı harçtan muaf olduğundan karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına", "3- Davalı harçtan muaf olduğundan davacı tarafından yatırılan 194,40 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istem halinde davacıya iadesine " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.