Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6915 Esas 2020/3742 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6915
Karar No: 2020/3742
Karar Tarihi: 17.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6915 Esas 2020/3742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Taksirle yaralama suçundan beraat etmiştir. Olayda sanık hakkında kusurunun bulunmadığı ve suçunun sabit olmadığı gerekçesiyle CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmiştir. Ancak, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülerek, hüküm BOZULMUŞ ve yeniden yargılamayı gerektirmeyen konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: CMK 223/2-c, CMUK 321, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/6915 E. , 2020/3742 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :CMK 223/2-e. maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü, gece vakti saat 23:50 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile yerleşim yeri içerisinde, bölünmüş iki şeritli asfalt kaplama, aydınlatmanın bozuk olduğu yolda sol şeritten seyri sırasında sağ tarafından karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ...’a çarpması ile katılanın hayati tehlike geçirecek ve 6. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasıyla neticelenen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanığın hız kurallarına aykırı hareket ettiğine, kusur durumuna, bilirkişi raporlarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusuru bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın suçu işlediğinin sabit olmaması ve delil yetersizliği gerekçeleri gösterilerek CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1 ile numaralandırılan bendinin kaldırılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.