Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :CMK 223/2-e. maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü, gece vakti saat 23:50 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile yerleşim yeri içerisinde, bölünmüş iki şeritli asfalt kaplama, aydınlatmanın bozuk olduğu yolda sol şeritten seyri sırasında sağ tarafından karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ...’a çarpması ile katılanın hayati tehlike geçirecek ve 6. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasıyla neticelenen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanığın hız kurallarına aykırı hareket ettiğine, kusur durumuna, bilirkişi raporlarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusuru bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın suçu işlediğinin sabit olmaması ve delil yetersizliği gerekçeleri gösterilerek CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1 ile numaralandırılan bendinin kaldırılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.