Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13464 Esas 2019/12053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bünyesinde 01/06/2006-15/07/2013 tarihleri arasında su dağıtım görevlisi olarak çalıştığını beyan ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı her iki taraf vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, davalı nezdinde su dağıtım görevlisi olarak ve haftanın 7 günü yasal çalışma saatlerinin çok üzerinde çalıştırıldığını iddia ederek fazla mesai ile hafta tatili ücretlerinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan raporda; sunulan sözleşmede ki saatler üzerinden davacının günlük mesaisi kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplanmış, yine hafta tatillerinde çalıştığı da belirtilmiştir.
Davacının sözleşme saatlerine göre çalıştığının kabulü yerindedir. Ancak davacı dava dilekçesinde "her yılın 6 ayında- sulama döneminde (nisan- mayıs ve eylül- ekim ayları arası) haftanın yedi günü" çalıştığını belirtmiştir. Bu nedenle sulama dönemi araştırılarak ve davacının talebi ile bağlı olacak şekilde, sadece sulama dönemi hafta tatillerinde çalıştığı ve fazla mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapılması gerekirken bu hususun gözetilmemesi hatalı olmuştur.
3-Kabule göre de, bilirkişi raporunda 2012 ve 2013 yılları dışında davacının haftalık 35 saat fazla mesai yaptığı belirlenmesine rağmen, hesaplamada fazla mesainin 35,5 saat üzerinden yapılması hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 29.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.