MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/12/2016 tarih ve 2015/471 E.- 2016/630 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/05/2018 tarih ve 2017/1621 E.- 2018/517 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "BUGÜNÜ ANLAMAK İÇİN TARİH DERGİ" ibaresini 09, 16, 35, 38 ve 41. sınıflardaki emtialar bakımından tescili için davalı TPMK’ya başvurduğunu, 2014/54135 kod numarası verilen başvurunun, 556 s. KHK m. 7/1-b kapsamında 2002/00301 sayılı “tarih” ve 2007/55054 sayılı “tk tarih koleji” markaları gerekçe gösterilerek, 09, 16. sınıfın tamamı, 38/02, 41/01, 02, 03, 04, 05, 06 ve 07. alt sınıfları, 7/1-a-c kapsamında ise 38/01 alt sınıfı, 41/01, 02, 04 ve 05. alt grupları açısından reddedildiğini, bu karara karşı yapılan itirazın da YİDK tarafından, 41/03, 06 ve 07. alt sınıfları için kısmen kabulüne karar verildiğini, oysa 7/1-b’nin şartlarının somut olayda bulunmadığını, markaların ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığını ve emtiaların örtüşmediğini, 7/a-c kapsamında verilen kararın yerinde olmadığını, YİDK’nun 2015-M-9129 sayılı kararın iptalini, başvurunun çıkartılan emtia açısından ilanına ve tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini istemiştir.
Davalı Kurum vekili, somut olaydaki markaların aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu ve aynı/aynı tip mallarda kullanılacağını, verilen kararın yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, “bugünü anlamak için tarih dergi” ibareli başvuru markasının KHK m. 5 ve 7/1-a anlamında marka olabilme vasfına sahip olduğu, 2002/00301 sayılı mesnet marka ile davacı başvurusunun ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu, mesnet markanın kapsamındaki telekomünikasyon hizmetlerinin, davacı başvurusundaki 09/02, 09/03, 38/01, 38/02 41/05. sınıflar açısından 7/1-b anlamında benzer olduğu, 16/01, 16/02, 16/03, 16/04, 16/05, 41/01, 41/02, 41/04. sınıfları açısından 7/1-b’nin şartlarının bulunmadığı, 7/1-c kapsamında reddedilen 38/01, 41/01, 41/04, 41/05. sınıf hizmetler yönünden başvuru markasının tasviri nitelik arzettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile YİDK"nun 2015-M-9129 sayılı kararının 16/01, 02, 03, 04 ve 05. sınıf alt grupları yönünden kısmen iptaline, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri ayrı ayrı istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinat isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde; İlk Derece Mahkemesince verilen kararda, dava konusu başvuru markası kapsamında tescili istenen 41. sınıf hizmetler için yapılan değerlendirmede 556 Sayılı KHK’nın 7/1-a ve b bendi hükümlerinde geçen re’sen ret nedenlerine ilişkin değerlendirmeler doğru görülmemiş ise de 41/01, 02, 04, 05. sınıf hizmetler için başvuru markasının, KHK 7/1-c hükmünde belirtilen tasviri niteliği haiz olması nedeniyle, sonucu itibariyle bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, tarafların temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 11/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.