
Esas No: 2013/3762
Karar No: 2014/3218
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/3762 Esas 2014/3218 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Denizli 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2012
NUMARASI : 2008/1013-2012/613
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı avukatlarınca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu uyarınca davacı işçinin zamanaşımı def"i dikkate alınarak ilk üç yıl için günde 13 saat çalıştığı, haftada 6 gün çalışan işçinin 78 saat mesai yaptığı ve fazla mesai süresinin 33 saat olduğu kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla mesai ücreti hüküm altına alınmıştır. Somut olayda, fırın işyerinde dağıtım yapılan aracın şoförü olarak, dosya içeriği, işin özelliği ve tanık beyanlarına göre davacının yaptığı işin niteliği ve tanık anlatımları birlikte değerlendirildiğinde işyerinde davacının haftalık 10 saat fazla çalışma yaptığı hususunun kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir. Bu durum karşısında mahkemece davacının fazla çalışma ücreti alacağının haftalık 10 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.