Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11365 Esas 2019/9290 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11365
Karar No: 2019/9290
Karar Tarihi: 02.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11365 Esas 2019/9290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmünün temyizi üzerine incelenmiştir. Sanığın usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı yasal süre geçtikten sonra yaptığı temyiz istemi ve eski hale getirme istemi reddedilmiştir. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri de yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, taraflar arasında çıkan kavgada her iki tarafın da yaralanmış olması ve haksız hareketin hangi tarafından kaynaklandığının belirlenememesi nedeniyle sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiği tartışmalıdır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, hükümler 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 1412 sayılı CMUK'un 310, 317 ve 321. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/11365 E. , 2019/9290 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, 03/08/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde gösterilen yasal süre geçtikten sonra 15/03/2017 tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteminin ve 27/08/2018 tarihli dilekçe ile yaptığı eski hale getirme isteminin, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin sanık ..."un temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/10/2002 tarihli ve E.2002/4 - 238-K.2002/367 sayılı kararı uyarınca, taraflar arasında çıkan kavgada, her iki tarafın da yaralanmış olması ve dosya kapsamındaki delillerden kavgaya hangi tarafın haksız hareketi ile sebebiyet verdiğinin kesin olarak belirlenememesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün asgari (1/4) oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.