Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/365 Esas 2014/3183 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kayseri 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2013
NUMARASI : 2012/257-2013/671

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin emekli olması nedeniyle sona erdiğini ileri sürerek izin ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 06.02.2008 tarihinde emekli olduğunu, emeklilik nedeniyle doğan bütün alacaklarının 14.02.2008 tarihinde davacıya ödendiğini, dava konusu edilen 2001 ve 2002 yılına ilişkin izin ücretlerinin 5 yıllık süreyi aştığı için ödenmediğini, davacının 2001 yılından 19 gün izin kullandığını, kullanmadığı izin süresinin 2001 yılından 1 gün, 2002 yılından 20 gün olmak üzere toplam 21 gün olarak hesap edilmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda verilen karar Yargıtay 9. hukuk Dairesi 2009/45454 esas sayılı dosya ile davacının yıllık izin talepleri, dayanışma aidatı ödeyip ödemediği noktasında araştırılması ve dayanışma aidatı ödemiş ise bu tarihten itibaren yıllık izinleri, davacı talebi de dikkate alınarak dönem toplu iş sözleşmesine göre hesaplanması için bozma kararı verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak davacının dayanışma aidatı ödeyip ödemediği noktasında araştırma yapılmış ve davacının yıllık izin alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde 2001 ve 2002 yılı yıllık izinlerini kullanmadığını belirterek izin karşılığı ücretlerinin ödenmesini istemiştir. Dosya bu talepler kapsamında bilirkişiye gönderilmiştir. Yargıtayın bozma ilamı doğrultusunda davacının
dayanışma aidatı ödemesinin tespiti yapılırken davacının dava dilekçesinde belirttiği yılların dışındaki yıllar içinde yıllık izin alacaklarının hesaplandığı bilirkişi raporuna itibar edilmiştir.
Bilirkişi raporu incelendiğinde dava dilekçesinde talep edilen yıllar dışında kalan yıllar için davacının toplu iş sözleşmesi kaynaklı yıllık izin alacağı hesaplanmıştır. Davacının 2001-2002 yıllarına ait talebi olup ıslah ile bu konuda herhangi bir artırımı olmamıştır. Bu nedenle taleple bağlı olarak bu yıllar için hüküm kurulması gerekirken Hukuk Muhakemeleri Kanunu 26. maddesine göre talebi aşacak şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.