MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21/02/2017 tarih ve 2008/118 E- 2017/27 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabul kısmen reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince verilen 11/05/2018 tarih ve 2017/2900 E- 2018/1151 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesi kapsamında davalı şirkette bir süre pedagojik danışman olarak çalıştığını, davalı şirket yöneticisi..."ın hazırlanacak VCD için örnek bir çalışmayı müvekkiline verdiğini, müvekkilinin sadece maaşlı bir çalışan olarak kendisine verilen materyaller ve tanımlanan sahnelerin psikolojik olarak bir temele dayanmasını sağladığını, müvekkilinin hazırlanan eserde senarist, yönetmen ve müzik düzenlemelerini yapan kişi olarak gösterildiğini ve VCD eser işletme belgesi alındığını, davalı şirketin yapımcı, müvekkilinin ise eser sahibi gözüktüğünü, bu nedenle aleyhine dava açıldığını, müvekkilinin katıldığı programlarda kendisini psikolojik danışman olarak tanıttığını, hiçbir zaman eser sahibi olduğunu belirtmediğini ileri sürerek, davacının "dahi bebek-mantık", "dahi bebek - yaratıcılık" adlı belgesel/eğitici filim tarzı eserlerle ilgili olarak eser sahibi olmadığının tespitine, söz konusu filmlerle ilgili Kadıköy 12. Noterliğince düzenlenen 06/08/2013 tarihli muvafakatnamenin iptaline, Kültür ve Turizm Bakanlığınca düzenlenen eser işletme belgelerinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirketin çocuk eğitimi ve gelişimi sektöründe faaliyette bulunduğunu, davacının başında bulunduğu bir ekip tarafından çalışmalara başlandığını, eserlerdeki senaryoların davacı tarafından yazıldığını ve filmlerin çekildiğini, davacının bu eserin sahibi ve yaratıcısı olduğunu, bu sıfatla yazılı ve görsel basında tanıtımlara katıldığını, eser sahibi olarak haklarını üstün bir şekilde müvekkiline devrettiğini, muvafakatnamenin 06/08/2003 tarihli olması nedeniyle taleplerin zamanaşımına uğradığını, talebin hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince dosya kapsamına göre; 818 sayılı BK"nın 31.maddesi uyarınca irade sakatlığı nedeniyle sözleşmenin iptali için bir yıllık hak düşürücü sürenin belirlendiğini, muvafakatnamenin 06/08/2003 tarihli olup, davanın 14/04/2008 tarihinde açıldığı ve sakatlığın anlaşıldığı tarihten itibaren bir yıllık hak düşürücü sürenin dolduğunu, muvafakatnamenin zorla alındığının ispat edilemediği, davacının saikte hataya düştüğünü ileri süremeyeceği, davacının eserlerin yönetmenliği ve müzik düzenlemelerini yaptığına dair dosya kapsamında bilgi ve belge bulunmadığı, davacının bu konularda eğitim ve bilgisinin bulunmadığı ancak dava konusu iki adet film tarzındaki eserin senaristi ve senarist sıfatıyla eser sahibi olduğu, video eseri işletme belgesi iptal talebinin de idari işlem mahiyetinde olduğu gerekçesiyle tüm taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; taraflar arasındaki iş sözleşmesine göre davacının sadece dava konusu filmlerdeki senaryoları yazdığı, gerek eğitim durumu gerekse dosya kapsamındaki diğer delillerden davacının söz konusu filmlerin yönetmenliğini yapmadığı ve kullanılan müziklerin bestecisi de olmadığı, davacının bu konularda eğitim ve bilgisinin de bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf talebinin kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile davacının dava konusu eserlerin yönetmeni ve özgün müzik bestecisi olmadığının tespitine, sair taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.