Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/3067 Esas 2018/399 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık hakkında 20.09.2010 tarihli 2010/189 esas ve 2010/48 karar sayılı Denetimli Serbestlik Tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın infazına ilişkin olarak, Bakırköy Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından yapılan tebliğ işlemlerinin, sanığın savunmasında bildirdiği “... Mah. ... Hanım cad. ... Sk. No :..., ,/İstanbul” adresi yerine, daha önce sanığa tebligat yapılmayan “Merkez Mah..../... Sk. No .... İç Kapı No :...Bağcılar İstanbul” adresine Tebligat Kanunun 35. maddesine göre yapıldığı, bu hali ile tebligatın usulüne uygun olmadığı ve sanık hakkındaki tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, usulüne uygun olmayan bu tebligatlara dayanılarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığından bahisle yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 22.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.